In het Vlaams gewest zijn er 6 taalgrensgemeenten (Mesen, Spiere-Helkijn, Ronse, Bever, Herstappe en Voeren)
en 6 randgemeenten rond Brussel (Drogenbos, Kraainem, Linkebeek, Sint-Genesius-Rode, Wemmel en Wezembeek-Oppem)
met faciliteiten voor Franstaligen.
In de faciliteitengemeenten gelden bijzondere voorschriften die garanderen dat Franstaligen met de overheid in het Frans kunnen communiceren als ze dat willen. Betrekkingen met de inwoners van de faciliteitengemeenten (bijvoorbeeld brieven of telefonische gesprekken) gebeuren in het Nederlands, of in het Frans als de inwoner daarom vraagt.
Berichten en mededelingen, zoals affiches, moeten in het Nederlands én het Frans worden opgesteld, met voorrang voor het Nederlands. Formulieren (voorgedrukte documenten die door de burger zelf moeten worden ingevuld) moeten in de taalgrensgemeenten alleen in het Nederlands beschikbaar zijn, in de randgemeenten in de beide talen.
Alle persoonlijke officiële documenten, zoals akten of vergunningen, worden opgesteld in de taal die de inwoner verkiest (Nederlands of Frans) óf worden op verzoek en als dat noodzakelijk is, in het Frans vertaald. Welke van die twee regelingen van toepassing is, hangt af van het soort document en van de faciliteitengemeente waarin de dienst gevestigd is die het document uitreikt.
De taalfaciliteiten gelden alleen voor individuele inwoners, niet voor de bestuurders van de faciliteitengemeenten. Volgens de wet op de bestuurstaal mogen de Vlaamse faciliteitengemeenten alleen in het Nederlands worden bestuurd. De zittingen van de gemeenteraad en het schepencollege mogen uitsluitend in het Nederlands verlopen.
Meer info: www.taalwetwijzer.be
Bedrijfsleven
Net als in Brussel zijn in de faciliteitengemeenten alleen de commerciële bedrijven onderworpen aan de taalwetgeving in het bedrijfsleven.
Anders dan in het homogeen Nederlandse taalgebied vallen bijvoorbeeld scholen of vakbonden niet onder de taalwetgeving in het bedrijfsleven omdat het geen commerciële bedrijven zijn.
Basisbeginsel
Voor de exploitatiezetels van commerciële bedrijven in de faciliteitengemeenten gelden drie vuistregels.
Schriftelijke communicatie met het personeel gebeurt in beginsel in het Nederlands. Net als in Brussel mag de werkgever eventueel een vertaling bij de originele documenten voegen als dat kan worden verantwoord aan de hand van de personeelssamenstelling. Officiële documenten die niet bedoeld zijn voor de werknemer, zoals statuten, de verplichte delen van facturen of jaarverslagen, moeten in het Nederlands. Voor mondelinge communicatie met het personeel bestaan er geen regels.
Vertalingen
Een bedrijf kan niet worden verplicht om te voorzien in vertalingen. Als het dat toch doet, moet het dat verantwoorden aan de hand van de samenstelling van het werknemersbestand: pas als er zoveel anderstalige werknemers zijn dat het exclusieve gebruik van één taal de sociale betrekkingen zou bemoeilijken, is een vertaling aangewezen.
Terminologie
- Met de "faciliteitengemeenten" bedoelen we de gemeenten in het Nederlandse taalgebied waar de communicatie tussen de overheid en de inwoners in het Frans verloopt, als ze dat wensen. Het gaat om een aantal gemeenten in de Vlaamse Rand (de gemeenten rond Brussel) en enkele gemeenten aan de taalgrens (waaronder Spiere-Helkijn).
- "Het Nederlandse taalgebied" is het Vlaamse Gewest, dat wil zeggen: het homogeen Nederlandse taalgebied plus de faciliteitengemeenten.
- "Het homogeen Nederlandse taalgebied" slaat op het Nederlandse taalgebied zonder de faciliteitengemeenten.
- "Brussel" betekent: de negentien gemeenten van het Brusselse gewest.
Andere faciliteitengemeenten zijn: Bever, Herstappe, Mesen, Ronse, en Voeren.